dag 14,15 16

Dag 14: Zondag:Afscheid genomen van Chris en na het ontbijt zwaaide Sue ons uit. Ze had ons tips aan de hand gedaan om Auckland zo gemakkelijk mogelijk te passeren.
We zijn via de Seabird Coast naar Coromandel gereden. De westkant omhoog naar Coromandel en de oostkant terug. De westkust was spannend. Langs de zee, diepe kanten vlak naast de auto, smalle wegen, veel bochten, bergen..Eerlijk gezegd zat ik niet echt relaxed in de auto. Hans heeft n.l. de neiging nogal erg links te rijden en ik was constant aan het meerijden en opletten. Op een mooi strandje bij Kuaotonu een pauze gehouden en wat schelpen gezocht. Aan het einde van de middag begon het te regenen en we waren nogal moe van het ingespannen geconcentreerde rijden. Bij Waihi beach een camping gevonden en op tijd gaan slapen.

Dag 15: maandag: Om half 10 gaan rijden op weg naar Rotorua en het regende. Het was helemaal grijs in de lucht en we hoopten maar dat het zou stoppen met regenen. Alles is zoveel mooier als de zon schijnt. Gelukkig brak de lucht al gauw en een uurtje later scheen de zon. We reden door wijngebieden en langs meren. Wat is de vegetatie toch mooi in Nieuw Zeeland! Op dit moment staat er veel in bloei Rhodondendrons, brem, prachtige bomen met rode “flessenrager”bloei , bomen met felrode bloemen, bermen vol met oranje oostindische kers, margrieten, grote witte aronskelken, en dan de enorme varens, ze lijken op palmbomen, bananenpalmen met groene trossen bananen, hele velden vol met teatree struiken, sinaasappel en citroenbomen vol fruit.
Toen we Rotorua binnenreden roken we het al, de penetrante geur van rotte eieren. Het hele gebied is vulkanisch, geysers, modderpoelen, opstijgende stoompluimen uit de aarde.
We hebben eerst het stadje bekeken en wat souvenirs en kaarten gekocht en zijn daarna doelgericht naar het NZ Maori arts en craft institute ten zuiden van de stad gegaan, omdat je daar alles vindt wat het gebied interessant maakt. We besloten de rondwandeling te doen. Niet te zwaar, ook al voelt mijn been een stuk beter, forceren op ongelijk terrein is niet handig.
Het was heerlijk weer en de wandelroute leidde ons via een Marea en weefhuis langs de modderpoelen waar het constant borrelt, stoompluimen uit de aarde en aan het einde van de wandeling als hoogtepunt de geyser die eens in het uur behoorlijk hoog spuit. Het meertje er achter helemaal fel blauw gekleurd.Het laatste gedeelte van de wandelroute leidde ons door een nagebouwd Maoridorp, hutjes van palmvarenhout rondom een vuurplaatst. Traditioneel voor de Maori’s is het bereiden van een Hangi stoom maaltijd klaargemaakt in de aarde.
Doelgericht erna naar the “Blue lake” gereden, omdat we wisten dat daar een camping was.
Heel dicht erbij is “the burried village”. Het dorp is na een uitbarsting in juni 1886 verdwenen.
Hans maakt een wandeling op het moment dat ik dit type. Volgens de kaart 5,5 km, 1 ½ uur.

Dag 16 dinsdag: Vandaag naar Greg. Hij woont iets ten noorden van Hamilton, in Ngaruawahia. Hij verwachtte ons al en had een picknick voorbereid die we bij de rivier opaten. Leuk om hem te ontmoeten na een jaar of 2 internetcontact.
Daarna heeft hij ons de omgeving laten zien. In Raglan hebben we samen een cappucino gedronken en daarna naar het strand gereden. Het is een van de beste surfstranden van NZ en we genoten van de surfers daar! Op de terugweg gestopt bij de Waingaro hotpools. We hadden gelukkig zwemkleding meegenomen. Geen naaktrecreatie daar! So wie so zijn ze hier preutser. Op het strand zie je zelfs geen topless!
Ik heb erna gekookt voor ons drieën en erna de foto’s bewerken zodat jullie daar kunnen volgen wat we hebben gedaan.

PS ik ben benieuwd naar reacties hoe het concert was van Tutti Cantano!
PS 2: Gerard super dat je voor ons dingen voor de vloer regelt! dank je!!