Dag 17 tot en met 21

Dag 17: donderdag. Greg om 8 uur uitgezwaaid, ontbeten en op weg naar Lake Taupo en Napier. We zijn op het Noorder eiland aan het jojoën van oost naar west en west naar oost. Het kwam zo uit ook vanwege onze contacten, maar het heeft ons wel een goed beeld gegeven van het land. Gisteren zaten we dus bij Raglan aan het strand in het westen, nu ik dit schrijf staan we met de camper 5 km ten noorden van Napiër aan de oostkust.We kijken op het strand ( zwart, stenen en aardige golven) en zagen daarstraks een schitterende zonsondergang aan de westkant achter de bergen! Morgen dus wakker worden met de opkomende zon recht in ons campertje boven de zee.
Een lang traject afgelegd vandaag en heel erg mooie stukken, schitterende uitzichten. Bij Ngaruawahia de weg naar het zuiden genomen naar Te Kuiti en vervolgens zuidoostelijk richting National Park. Onze eerste stop was in Taumarunui, waar we koffie dronken in een cafe en en passant voor omgerekend 50 euro een afritsbrooek, 2 korte broeken en een t shirt hebben gekocht. Kleding is hier goedkoper en het leuke is dat ik dus in de gangbare kledingwinkels van alles in mijn maat kan vinden. Oppassen dat we de koffer dicht krijgen als we teruggaan!
Zuidelijk van Lake Taupo is het National Park met 3 hoge bergen waar sneeuw op ligt: de Mount Ruapehu, de Mount Ngauruhoe en de Mount Tongariro. Imposant! Prachtige uitzichten met uitgestrekte velden vol goudgele brem en die bergen op de achtergrond! Onze volgende stop was aan het meer in de buurt van Hatepe. Ik was zo moe dat ik er bijna 2 uur heb geslapen terwijl Hans heerlijk heeft gezwommen in het meer. Het strand ligt er vol met puimsteen. Het weegt niks en is goed voor het behandelen van eeltplekken. Dus een handzaam stukje meegenomen. Via Taupo ( de stad links laten liggen) door naar Napiër. Uitgestrekte bossen, dan weer bergen, bremvelden, en bijna geen huizen onderweg, We hadden gelukkig de tank vol! Halverwege gestopt bij een prachtige grote waterval. Rond 7 uur vonden we ons plekje op de camping bij Bay View.

Dag 18: Vrijdag Napier bezocht. Wat een prachtig stadje! Astrid iets voor jullie om daar te beginnen? De huizen zijn trouwens een stuk goedkoper dan in Nederland!
Napier is in 1931 door een aardbeving getroffen, waarbij het is weggevaagd/overspoeld, want het ging gepaard met enorme hoge watermassa’s die uit de aarde omhoog spoten.
Het plaatsje is in de stijl van die tijd Art Deco opgebouwd en de gevels zijn werkelijk prachtig! Toen verder, richting Wellington. Het landschap was afwisselend. Dan weer heuvelachti, wijngebieden, dan weer bergachtig. We wilden aan de westkust iets noordelijk van Wellington een plek zoeken, maar het bleken allemaal voorstadjes te zijn van Wellington en we reden er in het spitsuur met een lange file aan de andere kant. Jawel, file dus in NZ!
We vonden de entree van Wellington onaantrekkelijk en we zijn naar Lower Hut gegaan weer iets noordelijk van Wellington waar een camping was. Weer moesten we langs industrieterreinen om er te komen. Een luxe drukke volle camping, niks voor ons en we zouden er vermoedelijk NOG een nacht moeten staan omdat we pas zondagmorgen met de ferry naar Picton zouden. Geen aantrekkelijk idee!

Dag 19, Zaterdag: We wilden naar het museum Te Papa, omdat we daar volgens Greg beslist heen moesten. We kwamen langs de afslag van de Ferry en ik kreeg ineens een inval om te proberen zaterdag i.p.v. zondagmorgen over te gaan. En jawel, dat lukte! We konden om 2 uur mee. Dat betekende wel dat we daardoor maar 1 ½ uur voor het museum hadden. Het museum was gauw gevonden en alleen het parkeren was betaald. Vrije entree en dat voor zo’n indrukwekkend museum. De opzet is uniek, er zijn 6 verdiepingen waarvan de bovenste 2 voor kortdurende exposities en de andere verdiepingen een goed beeld geven van Nieuw Zeeland, de geschiedenis, geologie, natuur. Er zijn speciale ruimtes voor kinderen waarbij ze via doedingen, computer heel speels op hun niveau veel kunnen leren.
Om 1 uur moesten we bij de ferry zijn. Wat een wind stond er! Afijn, we hadden het nou eenmaal in opwelling besloten, we zouden wel zien. De overtocht viel mee qua deining, het kan nogal spoken hadden we gehoord en met die wind waren we overal op voorbereid. De laatste 1 ½ uur van de overtocht waren adembenemend mooi! Eerst het uitzicht op de Sounds (fjorden) en daarna vaarden we tussen de bergen door. WOW!
Om 5 kwamen we aan in Picton en ons doel voor de dag was een naturistencamping in de buurt van Nelson. De weg naar Nelson was prachtig. Het eerste gedeelte door uitgestrekte wijngebieden ( met kleurige rozenstruiken langs de randen), daarna reden we via een slingerende bergweg Nelson binnen. Wat we er van zagen was aantrekkelijk! Gaan we maandag maar eens kijken. De routebeschrijving naar de camping was duidelijk en rond half 8 reden we de camping op. Het leek eerst uitgestorven maar we waren gezien en we werden ontzettend hartelijk onthaald door Huub, de beheerder. Hij is Nederlander en woont hier al zo’n jaar of 40. Het bleek dat er een feestje was ( een leatherparty) en de feestgangers voelden zich nogal ongemakkelijk aanvankelijk door onze komst. Het was heel komisch om te zien!
We werden voorgesteld aan de mensen ( was maar een klein groepje) en we konden meeëten.
We zaten er wel als normaal geklede mensen bij als vreemde eenden in de bijt, maar ook Huub en Marianne ( een duitse die er de helft van het jaar woont) waren normaal gekleed.
We hebben een prachtige plek met uitzicht over de heuvels met bergen op de achtergrond.
Vermoedelijk blijven we tot dinsdag. Lekker om even bij te komen, want de laatste paar dagen veel gereden.

Dag 20, zondag: relaxt dagje. Laat ontbeten en in het dorpje Upper Moutere waar we het dichtst bij zitten een paar boodschappen gehaald in de dorpswinkel en een kop koffie gedronken. Verder een klein ommetje gemaakt door het heuvel/dal gebied en een leuk gravelweggetje gehad; smal, bochtjes, langs mooie brembegroeide heuvels.
Terug op de camping werden we geroepen om een kop thee te drinken bij het clubgebouw.
Er was ook een Japans gezin met 2 kleine meisjes. Hilariteit bij het uitspreken van mijn naam!
Met zijn vieren een soort jeu de boules gespeeld met afgeplatte ballen. Leuk spel. De regels werden ons tijdens het spelen goed uitgelegd.
Na het eten samen de hot pool gebruikt. Ca 40 gr C. Je wordt er lekker loom van, daarom meteen maar om 10 het bed in geschoten en heerlijk geslapen.

Dag 21: maandag. Op tijd opgestaan en op weg naar Takaka ( een hippieplaatsje) en de springs die er in de buurt liggen in het Abel Tasmanpark. Op het moment dat ik dit schrijf is het 10 uur in de morgen en staan we naast een begraafplaatst dicht bij Upper Moutere met pech. Hans schakelt nogal eens verkeerd terug door het linkshandig schakelen ( i.p.v. naar de 2 naar de 4) en toen we een behoorlijke helling moesten nemen gebeurde dat weer. Toen hij opnieuw startte en optrok merkte hij bij het nemen van de bocht ineens dat hij zijn stuurbekrachtiging kwijt was en het acculampje brandde. De V snaar bleek eraf te liggen. Een auto aangehouden en deze man stelde voor Kea te bellen en ze te verwijzen naar de garage van Upper Moutere. We zitten nu te wachten op hun hulp.
Update: geen Takaka vandaag. We go with the flow en die brengt ons in Nelson! Dat wilden we eigenlijk morgen doen als we verder langs de westkust naar het zuiden reizen.
De truck was er om 11.15 na een uur wachten en bracht ons naar de Ford dealer in Nelson. Hier heerlijk rondgelopen en boodschappen gedaan. Hans heeft de camper weer gehaald in de inmiddels stromende regen en ik zit dit te typen in een intenetcafe.
Nelson is trouwens een gezellig stadje!
Arend, vanavond gaan we Huub zijn verzameling stenen bekijken en hij heeft me granaatjes voor jou beloofd!
Kirsty en Kees, als jullie dit lezen: ik heb je een paar keer gesmst.ik denk dat jullie vandaag of morgen naar het noorder eiland vertrekken. Veel plezier!

PS. Ik loop weer als een kiwi hihi dus mensen geen zorgen daarover