Back home dag 37 t/m 39

Dag 37: woensdag:

De koffers ingepakt en de camper klaargemaakt voor het inleveren.
Rond half 9 afscheid genomen van John, Alieke en de jongens en nog even met oma José een kop koffie gedronken voordat we weggingen.
We moesten de camper voltanken ( BP omdat we via een puntensysteem een mooi boek van de KEA campers konden verdienen) en op naar de KEA.
We werden geholpen door een nederlander, en terwijl hij met ons alles aan het afhandelen was had hij een telefoontje met andere nederlanders die in de buurt waren van Christchurch en iets moesten regelen op kantoor.
Even later kwamen deze mensen en het bleken mensen te zijn uit Bedum waar we van wisten dat ze ook in NZ waren. Hoezo toeval???? Nog even zitten kletsen en toen werden we gehaald door de taxi om ons naar het hotel te brengen. We kregen trouwens als extraatje niet alleen het prachtige fotoboek over NZ, maar ook eentje over Australie!
Het Cotswold hotel was op zich prima, maar ik heb niks met hotels en het bed was erg zacht en smaller dan we gewend zijn. We misten ons campertje hoor die nacht.
We hadden nog een groot deel van de middag om Christchurch te verkennen en wilden in elk geval naar de Botanische tuinen in het Hagley Park. Eerst de stad doorgewandeld, laat in de middag gegeten in een gezellig eetcafe en tegen 6 uur liepen we naar de tuinen.
Prachtig park! Waar we echt van genoten waren de enorme oude bomen en de watertuin. Echt de moeite waard van de wandeling. Terug naar het hotel voelden we wel dat we veel hadden gelopen. Ook Hans, zijn enkel is natuurlijk nog niet hersteld.

Dag 38 donderdag 1 december:

Gezorgd dat we op tijd bij de receptie waren, want het lag me bij dat het meisje de vorige dag geen taxi had besteld, terwijl ze dat zou doen. Gelukkig maar, want ze had het vergeten en we waren daardoor nog net op tijd op het vliegveld. De vlucht naar Auckland was leuk. Een Maori begroette iedereen en probeerde de namen van de pasagiers meteen goed uit te spreken. Een echte komiek die meteen zorgde voor een relaxte vrolijke sfeer. Boven het Noorder Eiland was het helder en konden we veel zien. Bij de overstap in Auckland ontmoetten we een leuk Nederlands stel waar het meteen mee klikte en ze bleken ook nog in de 2 stoelen voor ons te zitten. De reis ging erg snel daardoor. Het was nog overdag en boven Australië was veel te zien. Wel hebben we toen we in de buurt van de Ayers Rock vlogen enorme last van turbulentie gehad. Dat was NIET leuk! We vielen af en toe naar beneden voelde het wel en alles schokte. Gelukkig was dat maar een half uurtje.
In Kuala Lumpur hadden we 2 ½ uur overstaptijd en met Yvonne en Ron hebben we een plek gezocht waar we samen koffie dronken en lekker gekletst. Dat vloog om.
Het vervelendste stuk was de laatste vlucht. We vertrokken om 11.45 ’s avonds en het was dus donker de hele tijd tot en met Nederland. 13 uur vliegen duurt dan lang hoor! In totaal waren we 31 uur onderweg vanaf het moment dat we in het vliegtuig in Christchurch stapten.
We hadden allebei wel korte hazenslaapjes gedaan, maar we voelden ons allebei behoorlijk verreisd.

Dag 39 vrijdag 2 december:
Gelukkig stonden Arend en Greetje (broer en schoonzus) ons op te wachten. Ze waren om 3 uur opgestaan om ons op tijd te kunnen halen de lieverds!
Samen een kop koffie gedronken en we ontdekten op hetzefde terrasje het stel Nederlanders waar we de cruise in de Doubtful Sound mee hadden gedaan. Zij waren met een andere maatschappij gevlogen en iets na ons geland. Hoezo toeval! Nog heel even gepraat en samen met Arend en Greetje naar hun huis in Hoogeveen waar ook onze auto stond.
We voelden ons gaar als boter, maar na een paar broodjes en een kop thee waren we helder genoeg om het laatste stuk naar huis te rijden.
Om 1 uur ons bed in gedoken tot 6 uur en daarna een paar boodschappen gehaald, een patatje en het een en ander uitgepakt. De wasmachine aan en even mail lezen.
De radertjes in Hans zijn hoofdje werkten nog niet super, ik was heel helder en ging pas rond 1 uur ’s nachts naar bed.
En nu dus weer thuis. Raar idee, ik maandag weer werken, Hans vermoedelijk nog even niet, omdat dat voor zijn enkel net te veel van het goede is.
Heerlijk om de kinderen gauw weer te zien.
De ervaringen van deze reis neemt niemand ons af. Ik weet zeker dat er regelmatig indrukken en gedachten boven zullen komen. Nieuw Zeeland is mooi. We hebben fijne mensen ontmoet en ik weet zeker dat het niet voor niks is geweest dat wij ook de nare ervaring van de diefstal hebben moeten meemaken. Door ons optreden is er veel op gang gezet. Openheid van het probleem van deze knul die aan heeft gegeven hulp te willen. Hij zal zijn straf niet ontlopen deze keer en ik hoop dat het een keerpunt voor hem is, want ondanks het feit dat we balen van het gebeurde keuren we niet de hele persoon Aperehama af. Ik zie ook een andere eigenschappen en hoop dat hij zijn kracht in de toekomst positief zal gebruiken!
Het maken van deze pagina was leuk! Voor mij een stimulans een verslag bij te houden. Een selectie van de foto’s erbij. Natuurlijk zijn er veel meer foto’s gemaakt. Ik ga daar een deel van plaatsen op mijn Weblog: www.yula.web-log.nl
Ik wil jullie b.v. de prachtige natuurfoto’s van vogels, bloemen, bomen, zeegezichten enz niet onthouden. Blijf mijn weblog dus in de gaten houden. ( kijk in het archief van december 2005 en januari 2006)
Iedereen bedankt voor het meeleven. Ik heb sterk de indruk dat veel van de lezers het gevoel hadden een beetje mee te kunnen reizen en het was ook mijn bedoeling jullie te laten delen in onze vakantieervaringen.