Dag 22 tm 24:15 tm17 november Blenheim Abel Tasman

NZ Dag 22 tm 24, 15 tm 17 november Blenheim Abel Tasman Park

Dag 22, 15 november: We moesten een afstand van ca 100 km afleggen voor Wellington. We dachten dat het vlot zou gaan, maar hier in NZ weet je het maar nooit met de wegen. We moesten een forse bergkam over bij Featherston. Wow…en nog druk verkeer ook! Erg smalle bergweg, afbrokkelende randen met diepe afgronden, soms dicht langs de bergwand rijden. Pff eng stukje! Maar Hans rijdt goed. Ter oriëntatie zijn petje neergelegd op het dashbord, waardoor hij goed kan richten op de middenstreep.
Rond 11 kwamen we aan bij het (gratis) Te Papa Museum. Alleen het parkeren kost geld.
Veel te zien weer, van moderne kunst tot geschiedenis, vulkanen, pacific eilanden en zijn bewoners, Maoricultuur etc etc. Hier en daar filmvoorstellingen, voor de kinderen veel interactieve educatieve dingen, kortom, weet tijd te kort.
Om 1 moesten we inchecken voor de boot naar Picton. Het was fris en bewolkt. Het trok halverwege helemaal open, maar het bleef stevig waaien. De entree van het Zuider Eiland is indrukwekkend. De Sounds zijn vergelijkbaar met de Noorse fjorden, maar de begroeiing is anders. Veel palmvarens b.v.
Om 17.15 kwamen we aan in Picton en gingen door naar Blenheim, bekend om zijn wijnvelden. We gingen in Blenheim uit eten. Bij de STEAKSHED gegeten. Lekker, veel en we waren voor ongeveer 30 euro klaar inclusief knoflookbrood vooraf en drinken.
In Blenheim zelf een camping gevonden. De camping die we op het oog hadden die rustiger lag bleek niet meer te bestaan. Een drukke weg, een spoorlijn, kortom onrustige plek. Daarnaast een megahard aantrekkende wind ’s nachts en je kunt al bedenken dat we niet echt een rustig nachtje hadden.

Dag 23, 16 november: Op tijd op, en richting het Abel Tasmanpark. Kanovrienden van Hans zijn in dezelfde tijd in NZ, Jaap en Tineke en we hielden elkaar via smsjes ( met onze NZ mobiele nummers) op de hoogte waar we zaten. Deze keer tijd elkaar te ontmoeten.

We kozen voor een weg die we nog niet eerder gehad hadden, van Blenheim richting St Arnaud en vervolgens naar het noorden richting Motueka. Een geweldig goede keuze.
De eerste 100 km volgden we het dal, uitgestrekte wijnvelden met bergen aan weerszijde. Prachtige uitzichten, rustige weg.
Het 2e stuk was wat bergachtiger, maar goed te doen. Ter hoogte van Tapawera zagen we een afslag naar een cafe/ art gallery, vaak de leukste plekjes. Ook deze keer een paradijsje. De vrouw in het winkeltje/cafe verontschuldigde zich, er was die dag geen stroom omdat ze (op zondag) met de stroomvoorziening in dat gebied aan het werk waren. Jammer. Geen koffie!
We hebben rondgelopen in de tuin met kunstobjecten en heb in de camper water gekookt voor koffie en thee. De rollen omgedraaid, wij boden de eigenaresse nu wat te drinken aanJ
Het was een jonge engelse getrouwd met een Nieuw Zeelander. Al kletsend onze koffie/thee buiten gedronken. Prachtig zonnig.
Jaap en Tineke staan op een camping bij Kaiteriteri. Het was nog redelijk op tijd toen we daar al in de buurt waren. Katikati, een hippieplaatsje lag 70 km verderop. Dat betekent wel dezelfde route grotendeels terug, omdat er in dit bergachtige gebied weinig wegen zijn.
Dat hebben we geweten! Ongelofelijke hoogten ( en diepten) , wel een goede weg, maar erg veel bochtenwerk. Maar zeker de moeite waard!
Op zondag zijn helaas natuurlijk de leuke winkeltjes dicht, maar we kregen toch een goede indruk van dit leuke plaatsje. We hebben een relaxt cafe gevonden van binnen geschilderd in oranje, geel en blauw. Veel leuke dingen aan de muren. In de gangen cursussen aangeplakt in de alternatieve sfeer. Heel plezierig deed het er aan.
Nog even doorgereden totdat we bij een baai kwamen aan zee, en toen het zelfde bochtige stuk weer terug. Ook het weggetje naar Kaiteretere was weer een spannend weggetje.
Jaap en Tineke waren net terug van een kano en wandeltocht. Samen wat gedronken.

Dag 24: maandag 17 november

Hans is met Jaap en Tineke op weg gegaan met de bus naar Marahau. Daar is het bezoekerscentrum van waaruit verschillende walks lopen.
Ik had een dagje voor mezelf en dat was ook wel eens lekker. De was gedaan, paar boodschappen in de buurtwinkel, foto’s bewerkt, gelezen aan het strand( jawel, dat lukt weer beter) en gebreid. Na een regennacht was het toch een hele mooie zonnige dag geworden.
De hikers waren rond half 5 weer terug en hadden een mooie wandeling gehad. ( zie de laatste foto’s)
Met zijn vieren even bij elkaar gezeten en toen naar het restaurant.
Morgen gaan we ieder weer onze eigen weg. Wij naar Kaikura, waar we woensdag een walvissen boottocht willen maken en Jaap en Tineke naar de westkust.
Wij proberen zoveel mogelijk routes te nemen die we van de vorige keer nog niet kennen. Daardoor zigzaggen we enigszins, en slaan we dingen over die we toen al deden, zoals een bezoek aan de sounds en het zuiden.