Update dag 21, dag 22 en 23

Update dag 21: Hans heeft in de regen de camper gehaald om een uur of 3. Het werd steeds donkerder en we zijn via Rabbit Island terug naar de camping gegaan. Een prachtig natuurgebied met hele mooie stranden, alleen het bleef maar regenen!
Hier zijn ze er blij mee. Het gebied is erg droog n.l. en dat is al jaren zo.
Hans liep meteen naar het huis boven de camping, waar Huub woont. Hij had ons beloofd zijn mineralencollectie en tinnen soldaatjes te bekijken. Ik heb even de was in de machine gedaan en ben Hans gevolgd. Huub nodigde ons uit met hem mee te eten. De schnitzeltjes van ons erbij, zijn groentenhusseltje en geweldig lekker klaargemaakt toetje door Huub en onderhoudend gezelschap maakte het een heerlijke maaltijd.
De mineralenverzameling was fantastisch! Deels door hem zelf gevonden, deels gekocht.
Arend een paradijs voor jou! Jullie konden vast veel informatie uitwisselen!
De tinnen soldaatjes beschildert hij zelf en er worden heel wat oorlogen (wargaming) mee gevoerd!

Dag 22: dinsdag: De zon scheen weer uitbundig toen we wakker werden. Heel wat fijner dan de regen van de middag en avond ervoor. Huub zijn watertank is in elk geval weer iets voller en dat was wel nodig. Ik heb de was opgehangen en Huub bracht ons voor Arend een pakketje met granaatjes, met beschrijvingen erbij. Ik heb beloofd een leuk stukje te gaan insturen voor de Naturisme en ons clubblaadje van NOL over deze camping.
Rond 10 uur vertrokken we met de inmiddels grotendeels droge was.
Via Richmond de weg naar het zuidwesten. Een prachtig uitzichtspunt in de buurt van Belgrove, over de bergen, dalen ertussen en in de verte zelfs Nelson en de zee!
Onze eerste echte stop was bij het Rotoroa meer. (nee geen Rotorua). Prachtig hoor, maar we zijn de camper ingevlucht voor de sandflies. Jeetje wat een plaag zijn die beestjes zeg! Ze steken en laten fel rode jeukende plekjes achter.
Dus gauw verder. Mooi berggebied met rivieren, soms een brede droge rivierbedding met een smal stroompje, soms een erg brede rivier zoals de Buller River. Bij Glengarry bevindt zich de langste swingbridge, de Buller Gorge Swingbridge, zegmaar een wiebelende draadwerk brug. We hebben er filmopnames van, maar helaas vergeten foto's te maken. Aan de overkant kon je wandelingetjes maken en evt. kon je terug via een soort kabelbaan waar je in een sneltreinvaart terug over de rivier kon. Dat hebben we niet gedaan, maar we zijn wel heel stoer naar de overkant gelopen. Allen tegenliggers maakte het af en toe wat eng, want je moest om elkaar heen, en alles wiebelde dan nog veel meer.
Op de Buller River nog meerdere bootjes zien raften. Rond 5 uur waren we in Greymouth en vonden een plekje op een camping bij de zee.
Mijn nichtje Kirsty stuurde een berichtje dat zij in Hokitika zitten en morgen doorgaan naar Arthur’s Pass. Helaas lukt het niet elkaar te treffen! Zij doen een georganiseerde mountainbike reis.

Dag 23: woensdag: Naar Hokitika in de stromende regen! Volgens Kirsty noemen ze dit ook de " we(s)tcoast" dusssssssssssss.. Dit plaatsje staat bekend om zijn Greenstone (jade) en het barst hier van de winkels en ateliers ervan. Ik heb een hele mooie hanger van greenstone gekocht, een walvisstaart in een mooie vorm gemaakt. Hans had al een mooie hanger. Ook een Paua schelp gekocht. Wie weet vinden we er zelf nog een.
Inmiddels is het droog en zitten we in een internetcafeetje.
De reacties van jullie zijn heel fijn! Hans en ik genieten ervan ze te lezen.
Fijn dat het kooroptreden van Tutti Cantano goed is ontvangen! succes bij het volgende optreden!