Dag 14, 15, 7 en 8 november Ohope, Te Puiasprings

Nieuw Zeeland Dag 14, 15, 7 en 8 november Ohope Beach, Te Pui Springs

7 november: Barbara is met me naar een healthstore gegaan om een homeopatisch middel voor mijn oog te kopen.. Greg en Hans met onze camper naar de plek in Hamilton waar we naartoe gekanoed waren en elkaar daar weer ontmoet. Van daaruit konden we gemakkelijk onze weg naar het oosten vinden. Afscheid genomen van Greg en Barbara en wij op naar ons volgende avontuur.
Eerst richting Roterua. We wilden boven langs het meer waar Roterua aan ligt. Tijdens onze vorige vakantie Roterua al bezocht. Wel een must om het vulkanische gedeelte goed te zien.
Iets ten oosten van dit meer liggen nog een paar meren en bij een ervan stond een groot bord met de aankondiging HELLS GATE.
Wij er naartoe. Het was een vulkanisch gebied met bubbelende modderpoelen, borrelende meren en poelen, sulphurlucht en eventueel de mogelijkheid een modderbad te nemen. Dit laatste hebben we niet gedaan, maar de rondwandeling was erg leuk! Lang zo druk niet als bij Roterua en minstens zo mooi! Alleen spuitende geisers hebben we hier niet gezien. De rest wel! Een mooie wandeling van ongeveer een uur.
Bijna terug bij de uitgang was een houtsnijder bezig. Deze Maoriman vroeg ons of we ook wat wilden uitsnijden. We konden kiezen uit een paar patronen, tekende voor ons allebei het patroon op een stukje redpine hout en deed ons voor hoe het moest. Hans is een natuurtalentje. Had het gauw in de gaten en de houtsnijder vond dat hij er zeker wat mee moet gaan doen!. Ik had moeite met de rondingen. Hans heeft die van mij ook nog dunnetjes overgedaan. De plankjes werden gelakt en klaar om mee te nemen. De Maori had een halve MOKO, een halve gezichtstattoo. Ik vroeg of hij de andere helft nog zou doen, maar dat wist hij nog niet. Hij was half Maori vertelde hij en hij vond het wel wat hebben het zo te laten. We zijn nog met hem op de foto gegaan.
De noordoostelijke kustroute is werkelijk PRACHTIG! In de buurt van Whakatane hebben we een camping gezocht op een schiereiland, Ohope Beach. Een schitterende plek voor onze camper met uitzicht over zee, het geluid van de golven, de vogels en heerlijke zon. De zonsondergang was werkelijk schitterend.

Zaterdag 8 november: Om een uur of 10 vertrokken verder langs de kustweg naar het oosten.
Vooral aan de noordkant hele mooie plekken met uitzicht over zee, verschillende blauwe kleuren, stranden, baaien, bergen.
Dun bevolkt gebied, houten huizen, veel erg rommelig met veel oude troep zoals half vergane auto’s er omheen. En vermoedelijk omdat het zaterdag was een erg rustige weg. Er schijnt normaal nogal wat langzaam verkeer te zijn.
Bij Waihau Bay een stop gemaakt bij een kunstwinkel, waar ze ook ijs verkochten. Leuk even neuzen. Helaas geen koffie voor ons daar.
Verder gereden tot Te Araroa in het noordoosten. Daar een cafe gevonden waar we ook konden eten. Weer buiten zagen we een groepje kleine Maorikinderen die heel nieuwsgierig waren naar onze camper. We hebben een praatje met ze gemaakt, heel leuk, en een foto.
We wilden in de buurt van Te Puia Springs een plek zoeken om te kamperen, zodat we vandaag of morgen daar ook gebruik kunnen maken van de HOTPOOL.
We waren de pool net voorbij gereden en stopten de camper aan de kant van de weg om te bedenken of we terug zouden rijden of verderop eerst een camping zoeken ( die moet je echt weten te vinden in dit gebied)
Er kwam ons een autootje tegemoet dat stopte en de bestuurster, een jonge Maorivrouw van een jaar of 35 vroeg of we de weg kwijt waren. We vertelden haar dat we naar de hotpool wilden en ze vroeg ons waar we gingen overnachten. We vertelden haar dat we in de buurt een camping gingen zoeken. Ze nodigde ons uit achter haar aan te rijden om bij haar huisje te gaan staan zolang we maar wilden. Echt leuk! En omdat we open staan voor dat wat er op ons pad komt zijn we achter haar aan gereden. Een klein huisje, beetje buiten het dorp.
Ze vertelde ons dat ze alleen even thuis kwam om de kat eten te geven en dan tot maandag moest werken. ( verpleegster in het ziekenhuis.) Ze stelde zich voor als Hini en liet ons zien waar we alles in haar huis konden vinden, uitleg van de wasmachine/droger, en we mochten zelfs van haar logeerkamer gebruik maken. Doen we niet, we hebben een lekker bed in de camper.
Hans is wandelen, ik schrijf dit verslag en heb al zitten breien. ( jawel, de prachtige Possumwol had ik thuis al besteld via de website en laten bezorgen in Hamilton) Een mooi klusje voor de avonden zonder internet/tv.

PS mijn oog is ongeveer het zelfde. Kan lezen, met meer inspanning, en heb de resolutie van mijn beeldscherm aangepast zodat het iets gemakkelijker gaat. Ik mis nog wel eens iets onderweg waar Hans me op wijst, ganzen in het veld, vogels, zoiets en borden kan ik wel beter lezen, maar pas op kortere afstand.